تو روزگاری زندگی میکنیم که همین که از دور نگاه می کنیم همه چیز زیبا به نظر میرسه، فک میکنی ارزش دل بستن رو دارن. گاهی وقتها یه درصد هم احتمال نمیدی شاید سراب باشه، ولی متاسفانه هست.

زیبایی های روزگار ما 99درصدش سرابه، دروغه، فریب و ریاس ولی گاهی وقتها ما متوجه نمیشیم ، یا خیلی دیر متوجه میشیم، وقتی که کار از کار گذشته و مث یه آدمی که تا گردن رفته تو مرداب واسه نجات دست و پا میزنیم ولی بی فایدس، خوش به حال اونایی که زود متوجه میشن و خودشون رو نجات میدن.تو این روزگار دروغ لباس حقیقت رو پوشیده، بیچاره حقیقت... بیچاره راستی و درستی...

بیچاره آدم راستگو ،بیچاره آدم پاک و بی ریا که به چوب آدم های پلید و ریا کار به چوب آدم هایی که فقط اسم انسان رو یدک میکشن میسوزن!!!

تکلیف این آدما چیه؟؟؟

یا باید رنگ جماعت شن یا خودشون رو قربونی کنن که رنگ جماعت به رنگ انسانیت برگرده...